Central bank forex swaps

Triennale Bank Centralny Badanie rynku walutowego i rynku instrumentów pochodnych w 2017 r. Badanie Triennial stanowi uzupełnienie częstszych ankiet regionalnych przeprowadzanych przez komitety ds. Walutowych w Australii. Kanada. Londyn. Nowy Jork. Singapur i Tokio, a także półroczne badanie rynków pozagiełdowych instrumentów pochodnych koordynowanych przez BIS. Wyniki badania Wyniki ankiety krajowej są dostępne na stronach internetowych banków centralnych i innych organów, które wzięły udział w badaniu. Szczegółowe analizy wyników tegorocznego Triennale 2017 zostały opublikowane w grudniowym wydaniu BIS kwartalnego przeglądu. W przypadku zapytań dotyczących Triennale Banku Centralnego proszę pisać na stronie statisticsbis. org (gdzie oznacza). Programy kredytowe i płynnościowe oraz bilans Swapy płynności w banku centralnym Ponieważ rynki finansowania bankowego mają charakter globalny i czasami się psują, zakłócają udzielanie kredytów gospodarstwom domowym i przedsiębiorstwom w Stanach Zjednoczonych i innych krajach Rezerwa Federalna zawarła umowy o ustanowienie linii swapów płynności banków centralnych z wieloma zagranicznymi bankami centralnymi.160 Ustanowiono dwa rodzaje linii swapowych: linie płynności dolarowej i waluty obce linie płynności. Linie swap zostały zaprojektowane w celu poprawy warunków płynności na rynkach finansowania dolarowego w Stanach Zjednoczonych i za granicą poprzez zapewnienie zagranicznym bankom centralnym możliwości dostarczania funduszy w dolarach amerykańskich instytucjom w ich jurysdykcjach w czasach stresu rynkowego. 160Likewise, linie swapowe zapewniają Rezerwy Federalnej zdolność do oferowania płynności w walutach obcych amerykańskim instytucjom finansowym, gdyby Rezerwa Federalna uznała, że ​​takie działania są właściwe.160 Te ustalenia pomogły złagodzić napięcia na rynkach finansowych i złagodzić ich wpływ na gospodarkę. warunki. Linie swapowe wspierają stabilność finansową i służą jako ostrożne zabezpieczenie płynności. Rezerwa Federalna działa zgodnie z sekcją 14 Ustawy o Rezerwie Federalnej zgodnie z uprawnieniami, zasadami i procedurami ustanowionymi przez Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC). Linie wymiany płynności dolarowej W odpowiedzi na rosnącą presję na rynkach finansowania bankowego, FOMC ogłosił w grudniu 2007 r., Że autoryzował linie swapów płynności w dolarach z Europejskim Bankiem Centralnym i Narodowym Bankiem Szwajcarskim, aby zapewnić płynność w dolarach amerykańskich na rynkach zagranicznych, a następnie autoryzowane linie swapów płynności w dolarach z każdym z następujących banków centralnych: Reserve Bank of Australia, Banco Central do Brasil, Bank of Canada, Danmarks Nationalbank, Bank of England, Europejski Bank Centralny, Bank of Japan, Bank Korei, Banco de Mexico, Bank Rezerwy Nowej Zelandii, Norges Bank, Władze Monetarne Singapuru, Sveriges Riksbank i Szwajcarski Bank Narodowy. Rozwiązania te wygasły 1 lutego 2017 r. W maju 2017 r. FOMC ogłosił, że w odpowiedzi na ponowne pojawienie się napięć na krótkoterminowych rynkach finansowania w dolarach amerykańskich, autoryzował linie swapów płynności w dolarach z Bankiem Kanady, Bankiem Anglia, Europejski Bank Centralny, Bank Japonii i Szwajcarski Bank Narodowy. W październiku 2017 r. Rezerwa Federalna i te banki centralne ogłosiły, że ich obecne tymczasowe umowy w sprawie płynności - w tym linie swapów płynności w dolarach - zostaną przekształcone w stałe rozwiązania, które pozostaną na miejscu do odwołania. Bank Rezerw Federalnych w Nowym Jorku Zasadniczo swapy te obejmują dwie transakcje. Kiedy zagraniczny bank centralny korzysta z linii swapowej z Rezerwą Federalną, zagraniczny bank centralny sprzedaje określoną kwotę swojej waluty do Rezerwy Federalnej w zamian za dolary przy dominującym kursie rynkowym. Rezerwa Federalna zawiera walutę obcą na rachunku w zagranicznym banku centralnym. Dolary, które dostarcza Rezerwa Federalna, są deponowane na rachunku, który zagraniczny bank centralny utrzymuje w Banku Rezerw Federalnych w Nowym Jorku. Jednocześnie Rezerwa Federalna i zagraniczny bank centralny zawierają wiążącą umowę na drugą transakcję, która zobowiązuje zagraniczny bank centralny do odkupienia swojej waluty w określonej przyszłości przy tym samym kursie wymiany. Druga transakcja rozwija pierwszą. Po zakończeniu drugiej transakcji zagraniczny bank centralny płaci odsetki według stopy rynkowej na rzecz Rezerwy Federalnej. Swapy płynności w dolarach mają terminy zapadalności od zera do trzech miesięcy. Kiedy zagraniczny bank centralny pożycza dolary, które uzyskuje, pobierając swap do instytucji znajdujących się w jego jurysdykcji, dolary są przelewane z rachunku zagranicznego banku centralnego w Rezerwie Federalnej na konto banku, którego instytucja wypożyczająca używa do rozliczenia swoich rachunków. transakcje dolarowe. Zagraniczny bank centralny pozostaje zobowiązany do zwrotu dolarów do Rezerwy Federalnej zgodnie z warunkami umowy, a Rezerwa Federalna nie jest kontrahentem pożyczki udzielonej przez zagraniczny bank centralny. Zagraniczny bank centralny ponosi ryzyko kredytowe związane z pożyczkami udzielanymi instytucjom podlegającym jego jurysdykcji. Waluta obca, którą nabywa Rezerwa Federalna, jest aktywem w bilansie Rezerwy Federalnej. Ponieważ transakcja zamiany jest rozwijana według tego samego kursu wymiany, który jest używany w początkowym losowaniu, na wartość dolarową aktywów nie wpływają zmiany rynkowego kursu walutowego. Fundusze dolarowe zdeponowane na rachunkach zagranicznych banków centralnych w Banku Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku stanowią zobowiązanie z tytułu Rezerwy Federalnej. Linie zamiany płynności w walutach obcych W kwietniu 2009 r. Rezerwa Federalna ogłosiła linie swapów płynności w walutach obcych z Bankiem Anglii, Europejskim Bankiem Centralnym, Bankiem Japonii i Narodowym Bankiem Szwajcarii. Linie swapu walutowego mogłyby wspierać operacje Rezerwy Federalnej w celu zaradzenia napięciom finansowym, zapewniając płynność instytucjom amerykańskim w funtach szterlingach w ilościach do x 333 miliarda euro, w euro w kwotach do 80 miliardów, w jenach w kwotach wyższych do 510 bilionów euro, a we frankach szwajcarskich - do 40 miliardów CHF. Rozwiązania te wygasły 1 lutego 2017 r. W listopadzie 2017 r. Rezerwa Federalna ogłosiła, że ​​autoryzowała tymczasowe linie swapów płynności w walutach obcych z Bankiem Kanady, Bankiem Anglii, Bankiem Japonii, Europejskim Bankiem Centralnym i Szwajcarski Bank Narodowy. Ustalenia te zostały ustanowione w celu zapewnienia Rezerwy Federalnej możliwości oferowania płynności instytucjom amerykańskim w walutach banków centralnych kontrahenta (tj. W dolarach kanadyjskich, funtach szterlingach, jenach, euro i frankach szwajcarskich). Linie Rezerwy Federalnej stanowią część sieci dwustronnych linii swap pomiędzy sześcioma bankami centralnymi, które pozwalają na zapewnienie płynności w każdej jurysdykcji w dowolnej z sześciu walut, o ile banki centralne uznają, że warunki rynkowe uzasadniają. W październiku 2017 r. Rezerwa Federalna i te banki centralne ogłosiły, że ich umowy dotyczące płynności zostaną przekształcone w stałe uzgodnienia, które pozostaną w mocy do odwołania. Od czasu ich początkowego założenia w 2009 r., Z wyjątkiem wstępnie zaplanowanych operacji testowych o małej wartości, Rezerwa Federalna nie wykorzystała żadnej z linii wymiany płynności w obcej walucie. NY Wymiana Fed-FX z zagranicznymi bankami centralnymi wyniosła w sumie 143 miliony w ostatnim tygodniu - RTRS NEW YORK 23 lutego Rezerwa Federalna dostarczyła bankom centralnym 143 miliony dolarów w zagranicznym banku centralnym w ostatnim tygodniu za pośrednictwem linii swapowych dla zagranicznych banków centralnych, powiedział New York Fed w czwartek. Europejski Bank Centralny zamienił 136 milionów na okres 7 dni i stawkę 1,16 procent. Bank Japonii zamienił 7 milionów na okres 8 dni i stawkę 1,16 procent. Rezerwa Federalna zawarła porozumienia w sprawie swapu z Bankiem Kanady, Bankiem Anglii, Europejskim Bankiem Centralnym, Szwajcarskim Bankiem Narodowym i Bankiem Japonii w celu zareagowania na ponowne pojawienie się napięć na rynkach finansowania krótkoterminowego w Stanach Zjednoczonych. Europa. (Pełny raport Fed można znaleźć tutaj: tutaj)